Ένα περίεργο συμβάν

Πριν από λίγες μέρες είχα ένα περίεργο συμβάν. Περίεργο... Τρόπος του λέγειν... Απλά μου φάνηκε εμένα έτσι... Πριν όμως αναφέρω τί έγινε πριν λίγες μέρες θα πάω λίγο πιο πίσω.
Στις 27 Αυγούστου έγινε το εξής τραγελαφικό. Καθόμουν ήσυχη και αμέριμνη στο Άρωμα (καφετέρια είναι) με παρέα. Δεν είχε πολύ κόσμο καθώς η ώρα ήταν περασμένη και όσο να πεις καλοκαίρι είναι, τα club και τα barάκια είναι πιο δημοφιλή τα βράδια απ' ότι μια καφετέρια, οπότε αρκετά από τα διπλανά τραπέζια ήταν άδεια. Ο σερβιτόρος (ή το γκαρσόν ή το "παιδί" ξέρετε εσείς :p) δεν είχα τακτοποιήσει τις καρέκλες στα γύρω τραπέζια (η μια εδώ ή άλλη εκεί, you've got the concept) και καθως και μεγάλη παρέα που ήμασταν υπήρχαν αρκετές "άσχετες" καρέκλες γύρω μας. Εκεί λοιπόν που καθόμουν ήρεμη ΤΣΟΥΠ εμφανίζεται ένα σκυλάκι (σκύλος καλύτερα - απλά για μένα που έχω σκυλιά όλα είναι σκυλάκια) και κάθεται στην καρέκλα ακριβώς δίπλα μου. Και ιδού ο σκύλος

Όπως βλέπετε πήρε και πόζα για τη φωτογραφια! Ήταν μάλλον εξοικιωμένος με το γεγονός!! Αφού του μίλησα λίγο (φυσικά ούτε απάντηση πήρα αλλά δεν περίμενα να απαντήσει κιόλας! αν απαντούσε 1ον θα φρίκαρα και 2ον ήμουν δισεκατομμυριούχος - θα είχα ένα σκυλί που μιλάει!) έφυγε λοιπόν ο σκύλος για χώρες μακρυνές και ονειρεμένες (λέμε τώρα). Α! Και by the way το κομμάτι πίτσας που του δώσαμε δεν το 'φαγε οπότε φανταστείτε τί είχε μέσα αυτο το κομμάτι που ούτε ένας πεινασμένος σκύλος δεν το 'φαγε!! Φυσικά το όλο γεγονός ξεχάστηκε μετά από λίγη ώρα (με το σκύλο εννοώ).
Ας επιτρέψω όμως από 'κεί που ξεκίνησα. Πρίν λιγες μέρες λοιπόν, στις 14 Νοεμβρίου, είμαι στον πρώτο όροφο του Πανεπιστημίου, έξω από την αίθουσα που σε περίπου 10 λεπτά θα είχα μάθημα και κάθομαι σε μία καρέκλα και περιμένω να περάσει η ώρα. Ξαφνικά βλέπω στο βάθος του διαδόμου (μιλάμε για το διάδρομο πρώτου ορόφου - παρεμβάλλεται και ημιόροφος - ενός όχι και μικρού κτηρίου) βλέπω ένα σκύλο!! Μαντέψτε ποιος ήταν ο σκλύλος! Και έρχεται μπροστά μου, με κοιτά με τα γλυκά ματάκια του και κάθεται και πάλι δίπλα μου! Και αν δεν με πιστεύετε ιδού

Είναι ακριβώς ο ίδιος σκύλος!!! Βέβαια αυτή τη φορά δεν είχα πίτσα να του δώσω (βασικά δεν είχα τίποτα να του δώσω) και με ακολούθησε ΚΑΙ στο μάθημα (εννοώ μέσα στην αίθουσα) αλλά δυστυχώς αποχώρησε όταν μπήκε η καθηγήτρια μέσα στην αίθουσα...
Δεν είναι περίεργο περιστατικο;!; Ο σκύλος αυτός είναι σα να με ακολουθεί... "Σαν" είπα μη με κρεμάσετε ακόμα... Αν με ξαναεπισκευθεί θα το αναφέρω!Χιχι!!