Τα λάθος πρότυπα

Προσπαθώ καμια φορά να καταλάβω γιατί όλος αυτός ο ντόρος γύρω από την έννοια του ωραίου. Μα κανείς δεν έχει καταλάβει ότι το "ωραίο" είναι καθαρά υποκειμενικό; Βέβαια προβάλλουν ξανά και ξανά τα ίδια πρόσωπα λέγοντας "να αυτή/ός είναι ωραία/ος" και δε φτάνει μόνο αυτό (η πίεση δηλ. να πιστέψεις ότι πράγματι έτσι είναι) αλλά αν πεις ότι "οκ καλή/ός είναι" ή "όχι δεν μ'αρέσει" θα σου βγάλουν την πίστη να σε πείσουν ότι κάνεις λάθος.
Ας μιλήσουμε πιο συγκεκριμενα και ας ξεκινήσουμε με τις γυναίκες - εφόσον οι κυρίες προηγούνται! Το πρότυπο γυναίκας είναι βασισμένο στα πρότυπα των γυναικών (ηθοποιών, μοντέλων, τραγουδιστριών και τα συναφή) αυτών του Χόλυγουντ (εφόσον φυσικά μόνο αυτές προβάλλονται). Όλα τα κόκαλα στη φόρα - λεκάνη, πλευρά κλπ κλπ - καθως δε γίνεται διαφορετικά να δείχνεις "ωραία" όπως λεν όλοι. 1.70 και 45 κιλά δεν είναι και εύκολο να είσαι χωρίς να μετράς κόκαλα απο πάνω σου. Επίσης, άλλο "εύκολο" από κει, είναι τελικά να καταφέρεις να γίνεις 45 κιλά και να έχεις στήθος του τύπου "εγώ ο,τι έχασα σε κιλά το έβαλα σε στήθος"! 20 κιλά στήθος με λίγα λόγια. Ευτυχώς βγαίνουν και μερικές κοκαλιάρες του τύπου Κίρα Νάιτλι που μαζί με το μέτρημα των κοκάλων ψάχνουμε να βρούμε και πού πηγε το στήθος της. Τουλάχιστον μπορούμε να αισθανόμαστε καλά μ'αυτό.
Πάμε τώρα στο ισχυρό ανίσχυρο φύλο. Τους απογόνους του Αδάμ που στο φινάλε θα μπορούσαν να μη το φαν αυτό το καταραμένο μήλο και να μη γκρινιάζουν συνέχεια ότι φταίει η Εύα. Το φταίξιμο είναι και των δύο και γι'αυτό διώχτηκαν και οι δύο!!! Τέλος πάντων. Οι άνδρες λοιπόν, σύμφωνα με τα πρότυπα του ωραίου, θα πρέπει να έχουν τόσους μύες όσους και τα κόκαλα των γυναικων που διαφαίνοντα μέσα από την υπέροχη σιλουέτα τους! Και φυσικά να φτάνουν τα επίπεδα στήθους (όπως και ο αγαπητός κατά πολλές (;!;) Έρικ Μπάνα στη φωτογραφία πανω) που να φτάνει το στήθος της Πάμελα Άντερσον πριν την τελευτάια εμφύτευση. Φυσικά τα συνηθισμένα "ψηλός, γαλανομάτης" δεν τα ξεχνάμε ποτέ...Σωστά;;
Εμένα το προβλημά μου δεν είναι αυτό όμως. Δεν είναι το τί προσπαθούν να προβάλλουν αλλά το ότι μεγάλο ποσοστό ανθρώπων εθελοτυφλούν και τα πιστεύουν. Και μετά είμαστε όλοι οι υπόλοιποι που προσπαθούμε με αυτά που έχουμε να τους αποδείξουμε οτι κάνουν λάθος. Γιατί δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος από τη στιγμή που έχει ένα εκατομμύριο υποχρεώσεις και δουλείες να ασχολείται με το πώς δειχνει το στήθος του ή ο πισινός του ή το σπυράκι που μόλις έβγαλε στη μούρη του ή ακόμη αν το επιτρέπει ο Άτκινς να φάει ψωμί ή σοκολάτα. Στο φινάλε άνθρωποι είμαστε και μια μέρα θα φάμε λιγο παραπάνω, και θα βγάλουμε και ένα σπιράκι - δεν είμαστε πορσλάνινες κούκλες - και άμα λάχει θα ξενυχτήσουμε και δε θα μας νοιάσει αν έχουμε ή όχι μαύρους κύκλους.
Επιπλέον - σα γυναίκα το λέω τώρα αυτό - το τί δείχνουν στις ερωτικές ταινίες (για να μην τις πώ διαφορετικά) ΟΧΙ ΔΕΝ μπορεί να γίνει ανα πάσα στιγμή στην πραγματικότητα. Ούτε ευλίγιστες τόσο είμαστε, ούτε τόσο πρόθυμες. Επίσεις ναι είναι πραγματικότητα στον πλανήτη Γη οι γυνείκες έχουν κυτταρίτιδα ακόμη και αν είναι 40 κιλά, ναι καμιά φορά κυκλοφορούμε και με τρίχες στα πόδια μας (δεν είναι και ότι πιο ευχάριστο να ξυρίζεις μισό στρέμα σώμα - εδώ εσείς μια μούρη θέλετε να ξυρίσετε και γκρινιάζετε) και το μαλλί μας είναι ανακατεμένο όταν ξυπνάμε και αμα λάχει μπορεί και να σαβουρώσουμε το βράδυ καμιά πίτσα με τις φίλες μας και να μη μας νοιάξει που την επόμενη θα είμαστε 1 κιλό πάνω.


Νομίζω οτι έβγαλα το άχτι μου και μπορώ να ηρεμίσω τώρα!