Η χαρά του π

   Ή αλλιώς ο λόγος της περιφέρειας του κύκλου προς τη διάμετρό του ή με πιο απλά λόγια το γνωστό σε όλους μας 3,14. Φυσικά δεν είναι όλα τόσο απλά οσο δείχνουν. Δυστυχώς για μας που αν πούμε οτι κάτι μας ενδιαφέρει πρέπει να ξεσηκώσουμε ό,τι μπορούμε να βρούμε για να ξέρουμε τουλάχιστον τα βασικά.
   Το π λοιπόν είναι ένα μαθηματικό, κυρίως, θέμα που έχει τις ρίζες του απο την αρχαιότητα και έχει βασανίσει πολύ κόσμο ως σήμερα. Δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί τόση φασαρία για έναν αριθμό, αλλά παρόλα αυτά ακόμη κι εμένα με γοητεύει το όλο θέμα.
   Έχουμε αναφορές από τους Αιγύπτιους για το συγκεκριμένο αριθμό ή σύμβολο (όπως σε εσάς είναι κατανοητό) με τη διαφορά οτι δε χρησιμοποιούσαν το "π" ή το "3,14" αλλά την τιμή 256/81. Οι Αιγύπτιοι δεν είχαν συλλάβει το π ως σταθερά και γι'αυτό δε μπορούσαν και να το υπολογίσουν (γι'αυτό και 256/81=3,160493... κάθε άλλο παρα το π).
   Αναφορές για το π έχουν γίνει ακόμα και στην Παλαιά Διαθήκη, όπου όμως πολλοί το έχουν μεταφράσει οτι το π εισούται με 3 και οτι οι επιστήμονες λένε ψέματα, αλλά ... ο Θεός κι η ψυχή του...
   Φυσικά αρκετοί ήταν και οι Έλληνες που ασχολήθηκαν με το π. Ο Αναξαγόρας από τις Κλαζομενές (500-428 π.Χ.) ανέπτυξε μια μέθοδο κατασκευής τετραγώνου με εμβαδόν ίσο με εκείνο ενός κύκλου, σύμφωνα πάντα με τις αναφορές του Πλούταρχου, και φυσικά ως σήμερα δεν έχουμε καταλάβει πως τα κατάφερε  (ο Αναξαγόρας και οχι ο Πλούταρχος).
   Αργότερα ο Αντιφών και ο Βρύσων επιχείρησαν να μετρήσουν το εμβαδό του κύκλου χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της εξάντλησης (όπως ξέρουμε,οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν την αίσθηση του ορίου οπότε εξαντλούσαν κάθε πιθανή λύση σε κάθε πρόβλημα τους). Με τη μέθοδο αυτή έχουμε την πρώτη φορά που το αποτέλεσμα πλησίαζε πάρα πολύ το πραγματικό αποτέλεσμα.
   Αργοτερα έχουμε τον Αρχιμήδη (287-212 π.Χ) που με τους υπολογισμούς του έφτασε στην τιμή 3,1419 (=211875/67441) διαφορά μικρότερη των τριών δεκάκις χιλιοστών απο την πραγματική τιμή.
   Ο αστονόμος Κλαύδιος ο Πτολεμαίος (87-165) χρησιμοποίησε το 3 17/120 (περίπου 3,1417)
   Οι Ρωμαίοι στο απόγειο της ακμής τους χρησιμοποιούσαν για το π την τιμή 3 1/8. Ή με κάποιες άλλες καταγραφές οτι π=4. Με βάση αυτό το σκεπτικό, είναι εκπληκτικό πώς οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν τόσα πολλά σπουδαία κτήρια.
   Στην Κίνα χρησιμοποιούσαν την τιμή 355/113 (=3,1415929...),στην Ινδία λόγω μάλλον της κατάκτησής της από το Μέγα Αλέξανδρο χρησιμοποιούσαν επιστημονικές γνώσεις από την Ελλάδα.
   Το 1220 ο Φιμπονάτσι υπολόγισε ότι π=1440/(458 1/3) ή 864/275 ή περίπου 3,1418.
   Για να μη συνεχίσω και κοιμηθείτε διαβάζοντάς το (αν δεν το έχετε ηδη κάνει) σας λεω ότι το θέμα απασχόλησε,απασχολέι και θα συνεχίζει να απασχολεί πολλους επιστήμονες, γνωστούς κι άγνωστους. Πολλοί έχουν τρελαθεί ψάχνοντας τη λύση. Με λίγα λόγια θέλω μόνο να κινήσω το ενδιαφερον σας,να ψάξετε ίσως λίγο παραπάνω το θέμα, ή τουλάχιστον προσπαθώ να σας κάνω να μη το υποτιμάτε. Εγώ εχω μια "μούρλα" με τα Μαθηματικά (και με άλλα πολλά επίσης ) και απλά σας δίνω εναύσματα -ίσως- να δείτε κάποια πράγματα λίγο διαφορετικά.
   Ένα καλό βιβλίο για αρχή είναι το "The joy of π" (www.joyofpi.com) του Ντέιβιντ Μπλάτνερ (απ'όπου έχω πάρει και αρκετές πληροφορίες για αυτό το κείμενο).


-Τα πρώτα 144 ψηφία του π έχουν άθροισμα 666...Και φυσικά, το 144 ισούται επίσης με (6+6)x(6+6) !!!


Υ.Γ. Ελπίζω να σας άρεσε...